|
Daj Ognia Zespół stworzony przez krakowskich muzyków folkowych zadebiutował na konkursie Scena Otwarta podczas festiwalu Mikołajki Folkowe 2018, na którym otrzymał wyróżnienie; działa we współpracy z Muzeum Krakowa, regularnie grywa również na festiwalach historycznych w Polsce - np. podczas Festiwalu Słowian i Wikingów na wyspie Wolin. Jesienią 2019 roku do dotychczas instrumentalnego zespołu dołączyła wokalistka - Anna Sitko - specjalizująca się w pieśniach tradycyjnych. W tym składzie grupa zaczęła koncertować i pracować nad płytą, której premiera (nieco opóźniona przez pandemię) miała miejsce 13.12.2020 r.
Tułamy się między Polską a Skandynawią, grając po tancbudach, stypach i świętych gajach. Po drodze przystajemy u malowanych wrót w karczmach na zamarzniętym Bałtyku. Gramy pod nogę i ku zadumie ludziom spod strzechy i azbestu, przeplatając tradycje muzyczne Polski i Skandynawii na własną anachroniczną modłę. Przywołujemy nastroje z urojonej wioski - plebejski rejwach i tupot bosych stóp po zamarzniętej glebie.
Było bowiem między Danią, Słowiańskim Krajem i Jutlandią zamarznięte całe Morze Bałtyckie, tak że rozbójnicy przychodzący ze Słowiańskiego Kraju splądrowali niektóre okolice Danii, a pośrodku morza na lodzie były założone gospody dla przyjezdnych.
Muzyka Daj Ognia, podobnie jak legendarne karczmy na zamarzniętym Bałtyku, leży gdzieś pomiędzy Polską a Skandynawią. Członków zespołu łączy fascynacja pierwotną transowością i korzennymi brzmieniami. Tkając muzyczną opowieść wykorzystują dźwięki archaicznych lir smyczkowych, białego śpiewu, dud, bębnów i kości, splatających się w niezwykłe brzmienie - pełne melancholii, jednak porywające do tańca.
 zespół Daj Ognia
Anna Sitko - śpiew | Michał Górka - tagelharpa, mandola | Wit Rzepecki - strakharpa, dudy Agnieszka Oramus - bęben obręczowy, darabuka, baraban | Michał Biel - bęben obręczowy, baraban, kości
Wykrot Na płycie "Wykrot" usłyszymy utwory nawiązujące do muzycznych tradycji Polski i Skandynawii. Zespół przywołuje nastroje z urojonej wioski, gdzie wśród karczemnego rejwachu pobrzmiewa łkanie nieszczęśliwie wydanej panny, za węgłem rozgrywa się kłótnia kochanków, a w tle na dudach przygrywa śmierć.
 zespół Daj Ognia
Gdy upada drzewo, pod wyrwanymi korzeniami tworzy się wykrot – brama do świata "pod spodem". Wykorzenienie drzewa przez wiatr kojarzone jest z nadludzką interwencją i niszczycielskimi siłami natury. Z głębi sięgają chtoniczne siły, które dają początek nowym procesom, tworząc dom dla niezliczonych stworzeń. Gdy gałęzie upadłego drzewa nie wyciągają się już ku górze, w wyrwie leśnego poszycia pojawia się ogrom nieba. Gdy odchodzi tradycyjny folklor – tworzy się wykrot, a wśród próchniejących korzeni powstaje nowe życie...
Utwór "Kir" jest singlem do płyty "Wykrot".
 Ilekroć w przekazach ludowych pojawi się Panienka, tylekroć wiadomo, że jej los lekki nie będzie - zwłaszcza jeżeli dostanie w ręce weselny wieniec. Tym razem okazja jest inna, więc wszystko wydarzy się tak, jak Panienka sobie wymarzy. Kir jest snem panny, która może nie mieć wyboru.
|