To jest tylko fragment strony. |
Pieśni weselne i muzyka instrumentalna ze wsi Lavonpal i okolic
Kovcheg 2016
CD czasowo niedostępne | ||
|
BY: Вясельныя песні і найгрышы вёскі Лявонпаль і яе наваколляў (у запісах Сяргея Панізніка 1968-1969 гадоў)
PL: Pieśni weselne i muzyka instrumentalna ze wsi Lavonpal i okolic (nagrania Siarhieja Paniznika 1968-1969)
EN: Wedding songs and instrumental tunes of Leonpole village and its surroundings (recorded by Siarhei Paniznik during 1968-1969)
Płyta prezentuje weselną tradycję muzyczną (śpiew solowy oraz muzykę instrumentalną) białoruskiego Pojezierza. Właściwe tej tradycji utwory zostały nagrane przez białoruskiego poetę i etnografa Siarhieja Paniznika w latach 1968-1969 we wsi Lavonpal (nad rzeką Dźwiną blisko granicy białorusko-łotewskiej) i okolicach.
Pieśni zawarte na płycie odzwierciedlają treść i charakter obrzędu weselnego, określanego na tym obszarze mianem "swadźba". Obszernie przedstawione pieśni zaręczynowe, pieśni śpiewane podczas ubierania panny młodej, oczekiwania na przyjazd pana młodego, wyprawiania pary młodej, żartobliwe pieśni skierowane do swatki i swata.
Bogato przedstawiona muzyka instrumentalna odzwierciedla prawdziwy przebieg wesela, podczas którego utwory zostały nagrane. Kapela w składzie skrzypce, klarnet, harmonia, bęben oprócz rytualnych marszów weselnych oraz miejscowych tańców (krakowiak, polka, walc) prezentuje także popularne utwory (np. Na wzgórzach Mandżurii).
Wydawnictwo zawiera buklet z krytyczną adnotacją autorstwa białoruskiej etnomuzykolog Tacciany Biarkowicz, teksty pieśni zawartych na płycie, wiadomości o wykonawcach, zdjęcia z archiwum Siarheja Paniznika.
Płyta powstała dzięki prywatnej inicjatywie młodego białoruskiego muzyka Siarheja Douhuszawa przy wsparciu finansowym przyjaciół z Czech i jest drugą płytą ukazującą muzyczny folklor tego regionu (Pierwsza płyta "Pad jasnu zarnicu. Tradycyjnyja pies’ni Miorszczyny" była wydana w 2013 r. przez wydawnictwo "Kovcheg").
Zakończeniem projektu było odwiedzenie przez kierownika wydawnictwa pani Eugenii, na której weselu w 1969 r. dokonane były nagrania. Należy się spodziewać, że niedługo będzie można się cieszyć większą liczbą płyt odradzającego się wydawnictwa muzycznego folkloru białoruskiego.
Nasta Niakrasava