To jest tylko fragment strony.
kliknij tu aby wyświetlić całą stronę

Drewo
PIEŚNI Z UKRAINY No2

Sze

CD czasowo niedostępne

  1. Szedł brat z siostrą ballada wiosenna
  2. Spił się kozak, spił się liryczna
  3. Dziwna na tym świecie nastała godzina (Sierotka) psalm
  4. Oj ty dębie kędzierzawy liryczna
  5. Pomyśl dziewczyno, pomyśl weselna
  6. Marsz weselny
  7. Powiej, wietrze, drogą; Dołem, koniki, dołem weselne
  8. Maryno, Maryno liryczna
  9. Pod mostem trawa rośnie liryczna
  10. Zza góry wieje wiatr liryczna
  11. Koło rzeki, koło brodu liryczna
  12. Leciała kukułka, na brzegu usiadła liryczna
  13. Oj na górze żyto liryczna, kozacka
  14. Wygoń, matko, kowala z chaty taneczna, żartobliwa
  15. Hopak 'Durybało' taniec
  16. Na Syjońskiej Górze kolęda

  PIEŚNI LIRYCZNE I BALLADY - jeden z najważniejszych nurtów ukraińskiej tradycji śpiewaczej. Rzewna melodyka i harmonijny, rozbudowany wielogłos stanowią cechę wspólną tych pieśni. W ciągu ostatnich 2-3 stuleci na wsi ukraińskiej wykształcił się charakterystyczny styl ich wykonywania. Zasadniczy, wielogłosowy pochód głosów niższego timbre'u uzupełnia tzw. "pidholosok" - solowy głos w górnym rejestrze, który autonomicznym ruchem rytmomelodycznym kontrapunktuje pozostałe głosy, współtworząc z nimi harmonijną całość. Śpiewany zespołowo głos basowy niekiedy nabiera wielowymiarowości dzięki indywidualnej ornamentyce linii melodycznej. W zależności od regionu styl ten różni się pewnymi osobliwościami. I tak w porównaniu do pieśni Wschodniego Podola ("Spił się kozak...") - w pieśniach Polesia występuje bogatsza ornamentyka melodyczna indywidualizująca i dramatyzująca śpiew ("Maryno, Maryno..."). Z kolei pieśni z Lewobrzeża, a szczególnie z Połtawszczyzny charakteryzuje powolniejsze, niekiedy rozciągnięte tempo i melodyczny rozmach. Duet basu i "pidholoska" kontrapunktuje dodatkowo jeszcze jeden, środkowy głos solowy. Jeszcze innym ciekawym zjawiskiem jest dialogowanie solistów podczas zaśpiewów ("Leciała kukułka...").