To jest tylko fragment strony. |
Saagara
SAAGARA
Multikulti Project 2015
CD - 43 zł Dodaj do koszyka | ||
|
| |
opis:
Fascynacja muzyką etniczną u muzyków jazzowych sięga tak naprawdę lat pięćdziesiątych ubiegłego stulecia (chociaż można też pokusić o stwierdzenie, że taką pierwotną formułą był tzw. gypsy swing i muzyka Django Reinhardta & Hot Club de France powstająca w Paryżu od lat trzydziestych ubiegłego stulecia). To wtedy miały pierwsze próby łączenia elementów muzyki etnicznej z jazzem. Jednym z pierwszych, których bardzo silnie fascynowała muzyka etniczna był amerykański saksofonista, flecista i kompozytor Yuseef Lateef. Podobne, chociaż nie tak oczywiste tropy, odnaleźć można także w muzyce kolektywów Sun Ra z tamtego okresu. Ale na dobre etniczne inspiracje objawiły się w następnej dekadzie, gdy do samej muzyki doszła także fascynacja kulturą i religią, zwłaszcza Azji południowo-wschodniej - Don Cherry, Alice Coltrane, Pharoah Sanders, Archie Shepp, Art Ensemble of Chicago na dobre otworzyli jazz na muzyczną tradycję odmiennych kultur. Orientalne brzmienia i instrumenty stały się od tego czasu elementem współtworzącym jazz i world jazz.
W naszym kraju prekursorem tej formuły grania był Osjan, , założony w roku 1971 przez Jacka Ostaszewskiego, Marka Jackowskiego i Tomasza Hołuja, a ich koncerty z Donem Cherrym oraz późniejszą działalność wraz z Milo Kurtisem i Wojciechem Waglewskim należałoby uznać za korzenie, ale i pewien szczyt artystycznej doskonałości polskiego world jazzu.
Niewielu jednak było muzyków - tak klasycznych jak i jazzowych - którzy zdecydowali się grywać stricte muzykę etniczną. Gdy spojrzeć na to, okazuje się tylko bardzo silne osobowości artystyczne (Don Cherry, Lester Bowie) podejmowali ryzyko przeniesienia się na grunt odmiennej tradycji brzmieniowej. Jak mówi bowiem Wacław Zimpel - Saagara to nie jest granie muzyki etnicznej z jazzmanami, to granie muzyki etnicznej z muzykami tamtej tradycji - a to jest jednak coś zupełnie odmiennego.
skład zespołu:
Wacław Zimpel - alto clarinet, Bb clarinet, bass clarinet, khaen
Giridhar Udupa - ghatam, konnakol, hand bass drum
Mysore N. Karthik - violin
Bharghava Halambi - khanjira, ghatam
K.Raja - thavil
gościnnie:
Pramath Kiran - morsing
artyści:
Wacław Zimpel, klasycznie wykształcony klarnecista i kompozytor. Obecnie jeden z najbardziej rozpoznawalnych polskich artystów na światowej scenie muzyki improwizowanej. Inspiracje czerpie przede wszystkim z sakralnej i rytualnej muzyki różnych kultur. Współtworzy orkiestrę Resonance Kena Vandermarka. Współpracuje także z Hamidem Drakiem, Michaelem Zerangiem, Mikołajem Trzaską, Klausem Kugelem, Bobbym Few, Perrym Robinsonem.
Giridhar Udupa, mistrz ghatamu (gliniany instrument perkusyjny o wyglądzie dzbana). Urodził się w rodzinie o długich tradycjach muzycznych. Naukę gry rozpoczął w wieku czterech lat, prowadzony przez ojca. Jako dwunastolatek miał już za sobą pierwsze występy. Obecnie koncertuje u boku największych mistrzów. Otrzymał wiele prestiżowych nagród. Występuje w USA, Hiszpanii, Kanadzie, Francji, Szwajcarii, Niemczech, Omanie i Kuwejcie. Giridhar Udupa jest członkiem zespołu hinduskiej wokalistki Bombay Jayashri, nominowanej do Oscara za najlepszą piosenkę do filmu "Życie Pi". Jest jednym z założycieli zespołu Layatharanga.
Mysore N. Karthik jest wschodzącą gwiazdą muzyki karnatyckiej i jednym z najlepiej zapowiadających się muzyków młodego pokolenia. Naukę gry rozpoczął w wieku 8 latu u boku swojego ojca Mysore Nagaraja - żywej legendy muzyki hinduskiej i najwybitniejszego skrzypka współczesnych Indii. Mysore N. Karthik w szczególny sposób potrafi połączyć tradycje hinduskie z koncepcjami zachodniej muzyki improwizowanej. Koncertuje na terenie całych Indii zdobywając coraz szersze uznanie publiczności.
Bharghava Halambi, wybitny muzyk Indii, specjalizuje się w grze na khanjirze (bęben ramowy z rodziny tamburynów) i na mridangamie (bęben dwustronny, jeden z najstarszych instrumentów indyjskich). Kunsztu uczył się u wielkich mistrzów muzyki hinduskiej. Jest jednym z członków słynnego zespołu perkusyjnego Layatharanga. Występował w wielu prestiżowych salach koncertowych. Prowadził warsztaty w Indiach, USA i Francji.
K Raja, młody mistrz thavilu (dwumembranowy instrument perkusyjny, najczęściej wykorzystywany podczas świąt i rytuałów w hinduskich świątyniach, gra się na nim pałką i specjalnymi naparstkami). K Raja pochodzi z rodziny, w której tradycja gry na thavilu kultywowana jest od czterech pokoleń. Edukację muzyczną rozpoczął w bardzo młodym wieku, zwracając uwagę wielu mistrzów muzyki hinduskiej. Jest jednym z nielicznych wirtuozów thavilu, który potrafi odnaleźć się w różnych stylach muzycznych - od jazzu po fusion.