To jest tylko fragment strony.
kliknij tu aby wyświetlić całą stronę

KUJAWSKA ATLANTYDA
Fundacja Czas Tradycji 2017

Kujawska Atlantyda to próba wskrzeszenia zapomnianej muzyki tradycyjnej z Kujaw. Jej subtelność, emocjonalność i zmienność inspirowały Fryderyka Chopina. Sięgając do wspomnień i nagrań archiwalnych staramy się przywrócić ją współczesności taką, jaka była w jego epoce. Posłuchajcie, zaśpiewajcie, zagrajcie, zatańczcie!

wykonawcy:
Justyna Piernik - śpiew, koncepcja i kierownictwo muzyczne

goście specjalni:
Danuta Kaczmarek - śpiew (pieśń weselna i ballada)
Zdzisław Piernik - tuba (improwizowany kujawiak z przyśpiewką w wykonaniu córki, Justyny Piernik)

zespoły:
Warszawa Wschodnia (śpiew):
Justyna Piernik
Joanna Górska
Ewa Grochowska
Anna Jakowska
Jagna Knittel
Monika Walenko-Ilitsang
Taras Shumeyko
Cezary Szymański - śpiew, fujarka, lira korbowa

Janusz Prusinowski Kompania:
Janusz Prusinowski - śpiew, skrzypce, lira korbowa, harmonia
Piotr Piszczatowski - baraban, skrzypce, śpiew
Piotr Zgorzelski - basy, taniec, śpiew

---

Justyna Piernik - śpiewaczka, polonistka, animatorka kultury, dziennikarka Programu 2 Polskiego Radia. Od kilkunastu lat zajmuje się dokumentowaniem, badaniem i wykonywaniem dawnych pieśni tradycyjnych z Polski, Ukrainy i Rosji. Uczyła się u etnomuzykologów-praktyków oraz u śpiewaczek starego pokolenia podczas etnograficznych podróży. Śpiewa pieśni z Mazowsza, Kujaw, Wielkopolski, Lubelszczyzny, pochodzące z archiwów muzycznych i własnych badań terenowych. Bada i interpretuje style i repertuary wybitnych polskich śpiewaczek tradycyjnych. Koordynuje projekty społeczno-muzyczne w lokalnych społecznościach, m.in. na Kujawach. Liderka zespołu Warszawa Wschodnia, solistka w międzynarodowych projektach muzycznych. Śpiewa z Kapelą Brodów. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2017), laureatka I nagrody w konkursie Folklor-Kontynuacje 51. Ogólnopolskiego Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym (2017).

Danuta Kaczmarek – śpiewaczka ze Śmiłowic, w gminie Choceń, powiecie włocławskim. W jej repertuarze znajdują się m.in. stare pieśni weselne, ballady i przyśpiewki, których nauczyła się od rodziców. Jest laureatką wielu nagród ogólnopolskich i regionalnych, w tym sześciokrotnie zdobyła pierwszą nagrodę za wykonanie pieśni oraz popularyzowanie kultury Kujaw na Spotkaniach z Folklorem Kujaw i Ziemi Dobrzyńskiej w Ciechocinku oraz pierwszą nagrodę za solowe wykonanie ballady sierocej na 48. Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym (2014). Brała udział w wielu przeglądach i festiwalach lokalnych i ogólnopolskich, m.in. w Festiwalu Wszystkie Mazurki Świata w Warszawie (2014) oraz w Festiwalu EtnoKraków/Rozstaje w Krakowie (2016). W 2016 roku wzięła również udział w nagraniu programu TVP „Dzika Muzyka – Kujawska Atlantyda” prezentującego folklor ziemi kujawskiej z udziałem żyjących twórców. Aktywnie uczestniczy w życiu społeczno-kulturalnym Gminy Choceń, prowadzi spotkania z folklorem w szkołach i domach kultury, uczestniczy jako juror w szkolnych przeglądach piosenek ludowych i konkursach literackich. Jest założycielką zespołu "Śmiłówionki", którym kieruje od siedmiu lat.

Zdzisław Piernik – początki jego zainteresowań muzycznych ściśle związane są z postaciami ojca i stryja, grających i śpiewających na potańcówkach w Płowcach.

"Zdzisław Piernik odkrył piękno brzmienia tuby, jej oryginalną barwę i ogromną skalę już w latach 60. XX wieku i postanowił zainteresować nią szeroką publiczność. Taka postawa budziła wówczas w Polsce zdziwienie, bowiem do tego czasu tubę uważano jedynie za instrument orkiestrowy. Wobec braku oryginalnej literatury artysta początkowo dokonywał transkrypcji utworów pisanych na inne instrumenty takich kompozytorów jak B. Marcello, R. Schumann, F. Schubert, W. A Mozart, C. Saint-Saens, L. van Beethoven, J. Nowakowski. M. K. Ogiński i. in. Po serii muzycznych podróży i nagrań płytowych z repertuarem klasycznym rozpoczął eksperymenty sonorystyczne z tubą preparowaną. Z wykorzystaniem ustników, tłumików i dźwięczników od innych instrumentów do swojej gry wprowadzał frullata, flażolety i wielodźwięki. Począwszy od lat 70. utwory dla niego pisali i dedykowali mu wybitni kompozytorzy muzyki współczesnej, m.in. K. Penderecki, W. Szalonek, H. M. Górecki, Z. Bargielski, B. Schaeffer, B. Ammann, R. Haubenstock - Ramati. Kompozycje te miały prawykonania na festiwalach muzyki współczesnej w Polsce i za granicą, m.in. w Bayreuth, Witten, Darmstadt, Salzburgu, Bourges, Sztokholmie, Los Angeles".

Warszawa Wschodnia to zespół wokalny zajmujący się dokumentacją, rekonstrukcją i wykonywaniem rosyjskich, ukraińskich i polskich pieśni tradycyjnych, a także organizacją wydarzeń kulturalnych. W jego repertuarze znajdują się utwory, zbierane przez członków grupy podczas licznych podróży etnograficznych głównie na ukraińskie Polesie, do południowo-zachodniej Rosji, a w Polsce - na Kurpie, Kujawy czy Mazowsze. Ważnym źródłem są także polskie, ukraińskie i rosyjskie archiwa muzyczne. Głównym celem zespołu jest odtwarzanie dawnego, ginącego już sposobu śpiewania oraz dokumentacja najcenniejszych zjawisk wschodniosłowiańskiej kultury muzycznej, a najważniejszą inspiracją jest kontakt z wiejskimi mistrzami - śpiewakami starego pokolenia, których członkowie grupy odwiedzają od wielu lat. Uczą się od nich zarówno pieśni, jak i oryginalnego sposobu śpiewania. Zespół istnieje od 1999 roku. Wcześniej działał pod nazwą "Muzyka z Drogi".

Janusz Prusinowski Kompania to uczniowie i kontynuatorzy muzyków wiejskich, a zarazem awangardowa formacja o charakterystycznym brzmieniu i własnym języku improwizacji. Muzykę łączą z tańcem, archaiczność - z nowoczesnością. Rozpoznawalny styl Kompanii stanowi próbę nowego odczytania najważniejszych elementów wiejskiej muzyki z centralnej Polski. Mazurki – śpiewane, grane, sprawdzone setki razy w tańcu, improwizowane na żywo i... człowiek współczesny. Co można wydobyć z archaicznych, na pozór prostych melodii i rytmów bez uciekania się do mody na miksowanie sampli? Okazuje się, że tradycyjna muzyka polskiej wsi może być punktem odniesienia dla wielu gatunków: poprzez melodykę i rubato bliska Chopinowi, z powodu improwizacji nieodległa bluesowi i jazzowi, kolorystyką przywodząca na myśl muzykę współczesną, ekspresją zaś - rocka. W 2008 roku zespół wydał płytę "Mazurki", która zebrała entuzjastyczne recenzje, w 2010 - "Serce". W latach 2008–2010 zespół kilkakrotnie występował we Francji i we Włoszech (m.in. na festiwalu Corso Polonia w Rzymie), a także w Gruzji, Azerbejdżanie, Estonii, USA (m.in. Carnegie Hall NY, Chicago Symphony Center), Kanadzie (Vancouver Folk Music Festival), Belgii, Portugalii, Luksemburgu i oczywiście w Polsce. W 2010 roku muzycy skupili się na wiejskich źródłach muzyki Fryderyka Chopina - powstał specjalny program przygotowany we współpracy z pianistami: Januszem Olejniczakiem, Magdaleną Wojciechowską i Nargiz Alijarową. Zespół grał również wspólne koncerty z Michałem Urbaniakiem, Arturem Dutkiewiczem i Alimem Gasymowem. Muzyka Kompanii rozbrzmiewa też w przedstawieniach teatralnych Teatru Narodowego i Teatru Polskiego Radia.